 |
Termovizijska kamera-Infracrvena termografija Kamere za termovizijsko snimanje su po spoljašnjem izgledu slične filmskim kamerama, ali su posebno prilagodjene da „vide” onaj deo infracrvenog spektra koji je za ljudsko oko nevidljiv, pa se zato nazivaju još i infracrvenim kamerama. Termovizijsko snimanje predstavlja nekontaktni metod kojim se u deliću sekunde registruje emitovanje toplote, odnosno infracrveno zračenje. Sva tela emituju infracrveno zračenje, pa čak i led. Praćenje emitovanja tih zračenja našlo je široku primenu za praćenje različitih pojava u različitim oblastima ljudskog delovanja, kao što su: elektronika, mašinstvo, gradjevinarstvo, arhitektura i medicina. Termovizijska slika snimljenih objekata pruža mogućnost otkrivanja mjesta koja se greju ili hlade, iznad dozvoljenih granica, ili njihova slika ukazuje na mehaničke, izolacione ili druge poremećaje. Na taj način se omogućava ogromna ušteda energije i sredstava. |
| U mnogim zemljama termografski pregled objekta je zakonska obaveza prije izdavanja upotrebne dozvole i energetskog pasoša (EPC) za nove objekte. U građevinarstvu se upotrebljava: u nadzoru gradjenja, proveri termoizolacije u smislu otkrivanja termomostova, otkrivanju vlage i putanju vlage u zidovima, plafonima, krovovima, podovima, zaptivenost prozora i vrata, obzirom da su najveći gubici toplote na prozorima. Termovizijske fotografije privlače pažnju zbog svojih živopisnih boja i činjenice da prikazuju svet koji je ljudskom oku nedostupan. Ipak, njihova svrha je da realno prikažu postojeće stanje emitovanja toplote, a tek nakon njihove obrade mogu se izvoditi zaključci. Svaki termogram predstavlja sliku za sebe, jer poseduje sopstvenu paletu boja, dva termograma se ne mogu porediti po bojama, čak i u slučaju kada se radi o istim objektima. Stoga, uz svaki termogram mora postojati skala boja>Vidi Snimka termovizijske kamere<, koja boje dovodi u vezu sa temperaturom. Da bi se precizno mogle odrediti temperature, termovizijska kamera sačinjava i temperaturni dijagram koji prikazuje promenu temperature na objektu i to samo duž linije koja je povučena na termogramu. Što su boje ujednačenije na termogramu, to je ujednačenije odavanje toplote, i obrnuto. Da bi se ustanovila okvirna mera odavanja toplote potrebno je uzeti u obzir razliku izmedju spoljašnje i unutrašnje temperature zida i vazduha (spoljašnji i unutrašnji snimak). Svetlije i tople boje (žuta, crvena) ukazuju na toplija mesta, a tamnije i hladne boje (plava, ljubičasta) na hladna mesta. Glavna prednost upotrebe termografskih kamera je brzo i jednostavno otkrivanje skrivenih nedostataka, čime se može izbeći dugotrajan proces ispitivanja i greške mogu biti locirane pre nego što dodje do kvara opreme ili nekog drugog gubitka. | |